Op tweede paasdag voor het eerst de halve marathon van Utrecht gelopen. De “halve” is één van de events die op deze dag worden georganiseerd. De hoofdmaaltijd bestond uit de marathon. Dit jaar kreeg die een extra lading door de aangekondigde Dutch battle, een poging om de Nederlandse wegatletiek te reanimeren. Een groep Nederlandse marathonlopers die zonder hazen (maar het was toch Pasen?), zonder coaches, zonder regie met elkaar de strijd aangaan. Zo’n drie kwartier voor de start van de halve marathon werd die strijd beslecht.
Om 14:00 startte de halve marathon en het was vooral heel warm. Lekker in een startvak met 3000 andere lopers, een half uurtje in de brandende zon gaan staan en dan 21 km lopen. Ons werd op het hart gedrukt rustig te starten, geen PR’s na te jagen, om je gezondheid te denken, voldoende water te drinken. Kortom, moederlijke zorgen van de organisatie die natuurlijk ook niet op drama’s zat te wachten.
Rustig aan starten lukte niet: de eerste en tweede kilometer gingen in 4:13 en 4:30. Doordat ik nu beschik over moderne navigatieapparatuur komen de kilometer tijden keurig netjes op het horloge binnen. Ik besloot toch maar iets aan tempo te minderen en kwam uit rond de 4:50 per kilometer en dat voelde wel oké. Het was wel heel warm maar de eerst tien kilometer gingen eigenlijk soepel in iets meer dan 46 minuten. Maar goed dan begint het feest pas.
Onderweg talloze toeschouwers die er een dagje uit van maken, roodaanlopende wegatleten bekijken, water aanreiken, sproeiers aanzetten, aanmoedigen, klappen. Geweldig allemaal. Als we de A2 passeren loop ik voor de eerste keer langs het gebouw dat we op de A2 benoemen als een mislukt crematorium. Echter weinig aandacht daarvoor. Na de A2 de Douwe Egberts brug, maar geen geur van koffie dit keer. En dan heel lang pad langs het kanaal, over klinkertjes. Die zijn na 17 kilometer niet echt lekker meer voor je voeten. Voor het eerst stilgestaan bij een drinkkraam om twee bekertjes water te drinken. Dan een korte draai en weer een brug over waar Naomi en Channah mij stonden aan te moedigen.
 |
 |
 |
|
||
 |
Daarna passeer je het punt waarop je nog maar anderhalve kilometer van de finish bent, maar je moet er nog ruim drie over de singels van Utrecht. Op de laatste kilometer nogmaals aanmoedigingen van Naomi en Channah en daarna de finish in 1:42:06. Gezien de omstandigheden een tijd waar ik in elk geval heel tevreden over ben,
 |
 |
 |
|
||
 |
